Şehir merkezinde küçük bir binada yaşıyordum. Taşınmamın nedenlerinden biri de üst dairedeki tuhaf adam dahil olmak üzere oranın kötü bir mahalle olmasıydı. Bahsettiğim adam, içine kapanık, tuhaf bir adamdı. Gece yarısı civarında, sık sık üst kattan garip sesler gelirdi. Dürüst olmak gerekirse çok gürütülü değildi, ama uykum gerçekten hafiftir, bu yüzden darbeli sesler devam ettikçe uykuya dalmak epey zorlaşıyordu. Yüksek topuklu ayakkabının yürürken çıkardığı sesi anımsatıyordu, ama gürültüye neden olan kişi gerçekten sessiz olmaya çabalıyormuş gibiydi, yavaş yavaş... Birkaç gün sonra, rastgele aralıklarla tekrar tekrar gelen bu sesin bir kayıt gibi her zaman aynı anda gelmeye devam ettiğini fark ettim. Ve bu ses, her zaman aynı sırada çarpmaya devam etti. Her gece zihnime usul usul kazındı, bazen gece boyu saatlerce bu ses kafamda yankılandı. Sadece birkaç yıl sonra, kızıma ev ödevinde yardımcı oluyordum. Biraz mors alfabesi kodu öğrendim. Kızım parmak eklemleriyle masa üzerinde bir kodlama sesi oluşturdu ve bu sesi hatırladığımda bir titreme omurgamdan geçti. Bunun ne anlama geldiğini sorduğumda güldü. "En kolay olan baba." dedi. "Yardım isteyen kişi."

On yıl önce eşim Amy ile evlenmiştim. Nişanımızı taçlandırmak için ona bir prenses kesim, gümüş halkalı safir bir yüzük hediye ettim. Bu şey, safir türünün en nadide parçalarındandı ve paha biçilemezdi. Amy, minnetardı ve sonsuza dek yüzüğü parmağından çıkarmayacağına söz verdi. Hatta halkanın parmağını sıktığına ve istese de çıkaramayacağına dair şakalar yapıyordu. Buna rağmen, birkaç yıl sonra Amy yüzüğü kaybetti. Ondan sonra onunla ilgili bir şeyler değişti. Neredeyse bir gecede Amy'nin kalbi kötülük ve kibirle doldu, zalimleşti. Bir zamanlar kibar konuşan, yumuşak eşim artık bize acı çektiriyordu. Bu davranış, çocuklarımıza karşı da aynı şekildeydi. Onların en ufak hatasında çığlık atıyor ve küfürbazlaşıyordu. Amy, bundan hastalık derecesinde zevk alıyor gibiydi. Birinin kendi kocasına ve kendi çocuklarına nasıl böyle davranabileceği beni şaşırttı. Bu aşık olduğum kadın değildi. Sonunda boşanma davası açtım. Çocuklarımın bir zamanlar sevdiğim kadından olmasına rağmen, onlara karşı yapılan bu istismarın bir saniye daha sürmesine izin vermeyecektim. Amy, tek bir itirazda bulunmak için mücadele vermedi. Eşyalarını topladı ve davanın tamamlandığı anda kayboldu. Eşyalarımı eski evimden toplarken, ilgimi çeken bir şey oldu. Kulübenin arkasında, birkaç kasanın arkasında gizlenmiş olan, daha önce fark etmediğim çelik bir kutu vardı. Garipti. Amy'nin kendisi için çelik bir kutuya -özellikle bu denli büyük olanına- neden ihtiyaç duyduğunu merak ettim. Yaklaştım ve kapağı kaldırdım. Kulubeyi aniden berbat bir koku doldurdu. Kutunun içinde bir kadın iskeleti vardı, hemen hemen çürümüştü. Ceset uzun zamandır tanınmıyordu ve sol elindeki bir istisna haricinde bütün giyiminden arınmıştı. Parçalanan bir parmağın etrafında sarılı olan, gümüş halkalı, prenses kesim bir safir halka...

Her şey 4 yada 5’inci sınıfa gidiyordum o zaman başladı. Çok normal bir gündü, sabah kalktım okula gidiyordum. Okulla evimizin arası yakın mesafede idi. Okula giderken hafif yağmur çiliyordu, montumun şapkasını kafama geçirmiş öyle yürüyordum. Okula yaklaştığım sırada ise etrafta kimse yoktu ama gözümün bana oynadığı bir oyun olabilir, siyah peçeli birinin yanımdan geçtiğini hissettim. Kafamı kaldırdım kimse yoktu, şaşırdım. Sonra rüyamda geceleri sürekli bir kapıdan içeri girip 12 adım sonra ateşe düştüğümü görmeye başladım.  O aklımla yaza kadar devam eden bu korkulu rüya sonunda, Kur’an kursuna gitmeye karar verdim. Gittim de hatta hatim ettim. Rüyalarım sona ermişti. Artık rüya görmüyordum. Bir sene önceye kadar. Bir sene öncesi, tekrar rüyalar görmeye başladım ancak gördüğüm rüyalar arkadaşım ile ilgiliydi. 5 gün sürekli rüyamda onu gördüm. Aramız bozuk olduğu için aramamakta inat etmiştim ama sonunda rüyalar artınca aradım. Neyin var diye sordum ve rüyalarımı ona anlattım. İlk önce hastayım demişti, kaç gündür yatıyorum, dedi. Fakat işin aslı öyle değilmiş 5 ay sonra bana gerçekleri anlattı. Kendisine büyü yapılmış ve onlarla uğraştığı için iyi olmadığını söyledi. Çok şaşırmıştım. Bana böyle işlerle uğraşan birini tanıdığını ve bilgili olduğunu kendisine yardımcı olduğunu söyledi. Bu durumda bende ondan bana yardımcı olmasını istedim. Bana bir cevşen getirdi ama onu banyo hariç hiç  bir zaman çıkarmamam gerektiğini söyledi.Bir gün aklıma tuhaf bir şey geldi ve cevşeni lavoboya girerken çıkardım ve elimi yüzümü yıkarken bir anda arkamda ayak belirdi, arkama döndüğümde hiç bir şey yoktu ama döner dönmez bir duvara çarpmış gibi hissettim kendimi.  O gün bugündür hiç çıkarmam. Belki korkunç değil ama açıklayamadığım çok daha fazlası da var hatta bana seslenen bir adam sürekli adımı sayıklaması, bir anda açılan kapılar, gözlerimi kapatınca gözümün önüne gelen aynı kız, bunun gibi şeyler çok garipti ve hissetmeden oluşan üstünüzde ki o basınç çok fazlasını yaşayanlarda var, bilirim.Yani inanmayan yalan diye düşünen arkadaşlar siz fark etmeseniz de insanın başından bu tip şeyler bir defaya mahsus da olsa geçiyor, lütfen küçümsemeyin yalan diyerek bakmayın…! Alıntıdır : http://secmehikayeler.com/korku-hikayeleri/ruyalarla-basladi.html